Anladım ki: 
İnsanlar; susanı korkak,
görmezden geleni aptal,
affetmeyi bileni çantada keklik sanıyorlar.

Oysa ki; 
biz istediğimiz kadar hayatımızdalar.
Göz yumduğumuz kadar 
dürüstler ve sustuğumuz kadar insanlar!


Şems-i Tebrizi Hazretleri (k.s.)

Hiç gereği yokken hayatına girer insanlar.

Hiç gereği yokken karşına çıkarlar.

Hiç gereği yokken gününü haftanı ayını belkide yıllarını alırlar.

Hiç gereği yokken gece-gündüz aklından geçen her düşünceye bulaşırlar.

Hiç gereği yokken seni istemediğin kadar mutlu ederler.

Sonra hiç gereği yokken hayatından çıkıp giderler.

Anladım ki meğer gerçek dost aşk Mevlâ imiş.

Ne beni unuttu ne de bıraktı.